پاداش امر به معروف (قرآن)آمران به معروف و ناهیان از منکر از رحمت و پاداش جاودانه الهی بهرهمند خواهند شد. ۱ - پاداش بزرگامر به معروف، از موجبات برخوردارى از ثواب بزرگ الهى: «لاَّ خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا؛ در بسيارى از سخنان در گوشى (و جلسات محرمانه) آنها خیر و سودى نيست مگر كسى كه (به اين وسيله) امر به كمك به ديگران يا كار نيك يا اصطلاح در ميان مردم كند، و هر كس براى خشنودى پروردگار چنين كند پاداش بزرگى به او خواهيم داد.» ۲ - بهشتامر به معروف، عامل برخوردارى از بهشت الهى: ۱. «وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ...• وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ؛ مردان و زنان با ايمان ولى (و يار و ياور) يكديگرند، امر به معروف و نهى از منكر مىكنند...خداوند به مردان و زنان با ايمان باغهايى از بهشت وعده داده كه نهرها از زير (درختان) آنها جارى هستند، جاودانه در آن خواهند ماند، و مسكنهاى پاكيزهاى در بهشتهای عدن (نصيب آنها ساخته) و رضا (و خشنودی) خدا (از همه اينها) برتر است!، و پیروزی بزرگ همين است.» ۲. «إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ ... وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ • ... الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ ... وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ؛ خداوند از مومنان جانها و اموالشان را خريدارى مىكند كه (در برابرش) بهشت براى آنان باشد... و آمران به معروف... و بشارت بده (به اينچنين) مؤمنان!» ۳ - روسفیدی در قیامتامر به معروف، موجب روسفیدی در قیامت و برخوردارى از رحمت جاودانه الهى: «وَلْتَكُن مِّنكُمْ أُمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى الْخَيْرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ • يَوْمَ تَبْيَضُّ وُجُوهٌ وَتَسْوَدُّ وُجُوهٌ فَأَمَّا الَّذِينَ اسْوَدَّتْ وُجُوهُهُمْ أَكْفَرْتُم بَعْدَ إِيمَانِكُمْ فَذُوقُواْ الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ • وَأَمَّا الَّذِينَ ابْيَضَّتْ وُجُوهُهُمْ فَفِي رَحْمَةِ اللّهِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ؛ بايد از ميان شما جمعى دعوت به نيكى كنند و امر به معروف و نهی از منکر نمايند و آنها رستگارانند.(آن عذاب بزرگ نفاقافكنان) روزى خواهد بود كه صورتهايى سفيد و صورتهايى سياه مىگردد: اما آنها كه چهرههايشان سياه شده (به آنها گفته مىشود) آيا بعد از ايمان (و اخوت و برادرى در سايه آن) کافر شديد؟ پس (اكنون) بچشيد عذاب را در برابر آنچه كفر ورزيديد. و اما آنها كه چهرههايشان سفيد شده در رحمت خداوند خواهند بود، و جاودانه در آن مىمانند.» ۴ - آمران به معروف اهل کتاباهل کتاب آمر به معروف و ناهى از منكر، برخوردار از پاداش الهی: «لَيْسُواْ سَوَاء مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ أُمَّةٌ ... • يُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ... • وَمَا يَفْعَلُواْ مِنْ خَيْرٍ فَلَن يُكْفَرُوْهُ وَاللّهُ عَلِيمٌ بِالْمُتَّقِينَ؛آنها همه يكسان نيستند، از اهل كتاب جمعيتى هستند كه قيام (به حق و ایمان) مىكنند و پيوسته در اوقات شب آیات خدا را مىخوانند در حالى كه سجده مىنمايند. به خدا و روز ديگر ايمان مىآورند، امر به معروف و نهى از منكر مىكنند و در انجام كارهاى نيك بر يكديگر سبقت مىگيرند و آنها از صالحان هستند. و آنچه از اعمال نيك انجام مىدهند هرگز كفران نخواهد شد (و پاداش شايسته مىبينند) و خدا از پرهیزکاران آگاه است.» ۵ - پانویس۶ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۱۱۷، برگرفته از مقاله «موجبات پاداش (امر به معروف)». |